W obecnych czasach nie mamy pewności, skąd dokładnie pochodzi i kiedy pojawił się
zwyczaj wieszania w domach gałązek jemioły. Pewne jest, że do Polski zwyczaj ten trafił za
pośrednictwem Anglików. W Anglii natomiast, jemiołę wieszano w domach od XVII wieku.
Przypuszcza się, że Anglicy zaczerpnęli ten zwyczaj od Celtów, którzy niegdyś
zamieszkiwali tereny obecnej Wielkiej Brytanii. Z jakiego powodu Celtowie wieszali w swoich
domach jemiołę? Wierzyli oni bowiem w to, że jest to krzew o magicznych właściwościach.
Według celtyckich wierzeń, miał on bronić domostwa przed demonami i innymi złymi
mocami. Ponadto, Celtowie przygotowywali wywar z jemioły, który służył im jako odtrutka.
Jemioła jest rośliną, będącą półpasożytem, który rośnie na drzewach, korzystając z wody i
soli mineralnych żywiciela (jednocześnie roślina sama potrafi wytwarzać pokarm w procesie
fotosyntezy, stąd nazwa – półpasożyt). Dlaczego więc ta niepozorna i nie do końca
samodzielna roślina, została symbolem świąt Bożego Narodzenia? Na to pytanie ciężko
udzielić precyzyjnej odpowiedzi. Według historyków, zwyczaj całowania się pod jemiołą
pochodzi z XVII Anglii, kiedy to mężczyzna, po każdym pocałunku zrywał jeden owoc z
gałązki, pod którą się całował. Jeżeli podczas Bożego Narodzenia, udało mu się zerwać
wszystkie owoce, miał otrzymać dar płodności. Nie wiadomo dokładnie, skąd się wziął ten
zwyczaj i związane z nim przekonania. Przypuszcza się, że lepki, specyficzny sok, który
zawierają owoce jemioły, mógł się kojarzyć z boskim nasieniem.
Symbolika jemioły jest bardzo bogata. Na przestrzeni wieków, ludzie przypisywali jej
wszelakie znaczenia i właściwości. Do najpopularniejszych i najważniejszych, należą:
● płodność – według celtyckich wierzeń (a także według tradycji Anglików, całujących
się pod jemiołą, celem zyskania płodności przez mężczyznę), jemioła była uznawana
za symbol płodności. Wierzono, że noszenie przy sobie jemioły, może pozytywnie
wpływać na potencję i ogólną sprawność seksualną,
● życie – tutaj można spróbować znaleźć biologiczne uzasadnienie tego symbolu,
bowiem jemioła należy do roślin wiecznie zielonych,
● Słońce i Księżyc – w przypadku tej symboliki, również musimy sięgnąć do celtyckich
wierzeń i tradycji. Znajdziemy w nich opis zwyczaju polegającego na corocznym
ścinaniu jemioły używając do tego celu złotego sierpa
● ochrona – według tradycji, jemioła miała chronić przed pożarami i piorunami (z tego
powodu zazwyczaj wieszano ją nad domowymi paleniskami)
Przy tej okazji warto wspomnieć, że pierwsze wzmianki dotyczące magicznych właściwości
jemioły pochodzą już ze starożytności. Już wtedy uważano bowiem jemiołę za roślinę o
wyjątkowych właściwościach. Krzew znaleziony na dębie, uważany był za jeden z
najsilniejszych talizmanów. Wspomniani wcześniej druidzi, ścinający jemiołę za pomocą
złotego sierpu, również wierzyli w jej magiczne moce. Dlatego, należało ją ścinać według
ściśle określonego rytuału, w dzień przesilenia zimowego.
Thanks for your blog, nice to read. Do not stop.